به نام خدا
انتقاد یکی از راههای پیشرفت در هر زمینه ایست.البته انتقاد باید به گونه ای باشد که شخصیت فرد یا افراد حفظ شود.از گذشته تا به حال قلم به عنوان اولین ابزار در نقد وبررسی مسایل گوناگون وبیان حقایق مورد استفاده بیشتری داشته است.متاسفانه امروز این حق را نداریم که از حقایق بنویسیم .از مادری پریشان ومضطرب کنار پنجره که به انتظار بازگشت فرزندش تا سحر چشم به انتها دوخته، ازصورت دختری که برایقرمزیه لپهایش جوابیندارد، از هق هق کودکی رها شده در کنجی خلوت و تاریک، از زنی که........... از مرگ کبوترها، از مرگ قوها، ازفریاد سوختن جنگلها، از ریزش کوه،حق نداریم بنویسیم وبگوییم!!!!چرا؟؟؟؟
درون سینه آهی سرددارم
رخی پژمرده،رنگی زرد دارم
ندانم،عاشقم،مستم،چه هستم
همی دانم دلی پر درد دارم.(فریدون مشیری)
سلام مسعود جان
ورودت را به دنیای وبلاگ نویسان تبریک میگم از خوندن اولین پستت و حق گوییت واقعا لذت بردم.
شاد باشی و سلامت
سلام علی جان
از دلگرمی که بهم دادی ممنونم حاجی.از وقتی که دنیای واقعی رو دیدم دوست داشتم به هر شکل و قیمتی از ؟؟؟؟؟!!!!!بگم.
برام دعا کن بتونم حقیقت رو ......
بازم ازت ممنون.
یه خواهش که دارم هر جا هرجا احساس کردی چیزی باید کم وزیاد بشه بهم بگو.با این کار به من کمک میکنی.
شب و روزت پر از خبرهای خوش هرچی که دوست داری.یاعلی
سلام مسعود جان
با تمام وجود در خدمتت هستم.هر کار یا سئوالی داشتی رودربایستی نکن.راستی مسعود جان با اجازه من شما را تویه لینک های وبلاگم می گذارم.هیچ وقتم بابته حق گویی تردید نکن مگر به حرفی که می زنی مطمئن نباشی.خیلی دوست دارم و همیشه مدیون زحماتی که برام کشیدی هستم و اونها را فراموش نمی کنم
شاد باشی و سلامت